Wij staan voor 
Datum: 06-05-2017
Netjes ruim op tijd arriveerden de leden op locatie en lichte spanning was van de gezichten af te lezen, er was immers maanden naar dit moment toegeleefd en –gewerkt. Voordat het tijd was om te spelen, moest er geloot worden over de volgorde waarin de deelnemers moesten spelen. Het Rhythm Impact Slagwerkensemble (RISE), uitkomend in de topklasse, moest als laatste. Voordat er ook maar een noot gespeeld werd, kregen de dirigenten van de verschillende deelnemende groepen even tijd om de instrumenten uit te proberen. Tijdens deze test werd een groot probleem ontdekt: de hamers van de buisklokken waren vergeten. Gestrest probeerde Hans in korte tijd nog een oplossing te vinden, en een oplossing werd gelukkig ook gevonden: slagwerkgroep Juliana uit Waalre, een concurrent, was lief genoeg om hun hamers uit te lenen.
Nu alle instrumenten getest waren, en de jury plaats had genomen in hun afgesloten ruimte, opdat zij puur op gehoor een beoordeling konden geven, was het tijd voor de deelnemers om hun interpretatie te laten horen van het nummer Synapsis door Henk Mennens. Aangezien het RISE als laatste aan de beurt was, bood de gelegenheid zich om voor het optreden aandachtig de concurrentie te beluisteren. Al snel werd het duidelijk dat de tegenstanders veel in hun mars hadden, maar dat er toch ook een kans was om te winnen. Met ieder voorbijgaand optreden werd de spanning sterker tot een hoogtepunt: voor RISE brak de tijd aan het podium zelf te beklimmen.
Na snel de instrumenten opstellen, laatste instructies van Hans en nog wat bemoedigende woorden van ondersteunend instructeur Wim van Zutphen, klonk de eerste noot. De ene kans die het ensemble had, was begonnen. Zeer geconcentreerd werd door het nummer heen geworsteld en na het klinken van het slotakkoord brak een sfeer van euforie uit onder de leden. Ze hadden het klaargespeeld, en ze hadden het nummer zelfs mooier gespeeld dan ooit gedroomd. Knuffels werden gegeven, bedankjes werden uitgesproken en de overwinningsdrank kwam binnengebracht. Hoewel de grootste spanning eruit was, bereidde iedereen zich voor op de uitslag.
Na de gebruikelijke speeches door de organisatie was de uitslag daar: met 86 punten op de 2e plaats geëindigd in de topklasse! Iedereen was trots op de prestatie die geleverd was in de korte tijd. De groep had iets bereikt wat van de voren niet in te denken was. Na al deze formaliteiten, was het tijd om de fantastische prestatie te vieren, de rest van de avond was het tijd voor feest. Na deze geweldige dag en mooie traject was het tenslotte helaas tijd om dit hoofdstuk af te sluiten. Gelukkig klonken er ook geluiden vanuit Hans en anderen om dit niet een eenmalige samenkomst van deze slagwerkers te laten zijn, of, zoals door één van de leden mooi uitgedrukt, “we will RISE again”.
